.
.
< < ویروس ایدز (HIV) از چه راههایی سرایت می کند؟ > >
.
.
◄ تماس جنسی نا امن
ویروس HIV از طریق مایع منی (همچنین شامل مایعی که قبل ازمنی خارج می شود) ، ترشحات دستگاه تناسلی زنان وخون افراد مبتلا به آن منتقل می شود و افرادی که با این ترشحات ، چه از طریق همجنس بازی و چه از طریق روش معمول جنسی ، تماس حاصل نمایند دچار عفونت HIV می گردند
وجود بیماریهای مقاربتی مثل سوزاک، سفلیس و همچنین زخمهای دستگاه تناسلی خطر آلودگی را چند برابر خواهد کرد.
بدیهی است اگر شما و یا همسرتان به عفونت HIV مبتلا نباشید از راه جنسی به این بیماری مبتلا نخواهید شد
بعضی از دلایل حاکی از آن می باشد که از طریق روابط جنسی دهانی نیز ممکن است فرد دچار عفونت HIV گردد.
گفتنی است که احتمال انتقال عفونت HIV از مردان آلوده به زنان در طول ارتباط جنسی به مراتب بیش از انتقال این عفونت به مردان می باشد و مایع منی آلوده ممکن است برای چند روز در واژن زن باقی بماند.
سلولهای ناحیة دهانة رحم نیز دارای استعداد زیاد برای ابتلا به عفونت HIV هستند. اگر چه زنان از طریق ارتباط جنسی در معرض بیشتری از ابتلا به عفونت HIV می باشند، ولی به یاد داشته باشید که جانسون، قهرمان بسکتبال از طریق داشتن ارتباط جنسی با یک زن مبتلا به این بیماری گردید.
زمانی که جانسون قهرمان بسکتبال اعلام نمود که به عفونت HIV مبتلا شده است، این نکته را خاطرنشان کرد که وی همواره به عنوان یک بازیکن تیم ورزشی مجبور به مسافرتهای فراوانی بود و هرگز در مورد داشتن ارتباط جنسی بازنان دارای عفت اخلاقی نبوده است.
در یک روزنامه چنین گزارش شد که به علت نبود عفت اخلاقی جانسون نمی داند که کدامیک از زنان، وی را مبتلا به این بیماری وحشتناک کرده است.
ابتلای افراد به عفونت HIV از طریق ارتباط جنسی معمول در بسیاری از کشورهای افریقایی و برخی از مناطق آمریکای جنوبی مشاهده می شود.
اگر چه در ایالات متحده این انتقال بیشتر از طریق روابط میان افراد همجنس باز صورت گرفته است، ولی در پسران جهان بیش از ۷۵% موارد انتقال عفونت HIV از طریق داشتن روابط جنسی معمول با فرد آلوده بوده است که این روند در کشور آمریکا و کانادا به سرعت رو به رشد می باشد
بسیاری از زنان در آمریکا از طریق داشتن روابط جنسی با مردان آلوده به عفونت HIV دچار این بیماری می شوند هر چند که این مردان معتاد به مواد مخدر تزریقی نمی باشند.
همجنس بازی از روشهایی است که موجب ابتلای افراد به عفونت HIV می شود؛ به ویژه شخصی که مفعول واقع شده است، در معرض بیشتری از این آلودگی قرار دارد زیرا آلت تناسلی فرد موجب پارگی لایه های داخلی مقعد شده و این امر موجب می گردد تا HIV که درون مایع منی قرار دارد به راحتی وارد جریان خون شود.
.
.
◄سرایت از مادرآلوده به جنین در داخل رحم و یا انتقال به کودک درطی دوران شیردهی ویروس HIV از مادر آلوده به کودک ممکن است در دوران حاملگی، هنگام وضع حمل یا کمی بعد از زایمان انتقال یابد. HIV میتواند در شیر پستان زن آلوده وجود داشته باشد و به نوزادش منتقل شود اما با وجود داروهای خاص٬ شانس این انتقال بسیار کاهش مییابد هر چند در بسیاری از کشورهای در حال پیشرفت و فقیر، چنین داروهایی در دسترس نیست. در کودکان٬ آلودگی به HIV بسرعت به طرف ایجاد بیماری ایدز پیشرفت میکند و شانس زنده ماندن کودک هم کم است. |
.
.
.
.
.
.
◄ استفاده مشترک از سرنگ و سوزن آلوده جهت تزریق
استفاده مشترک از سرنگ آلوده (که این عمل میان افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی بسیار معمول می باشد ) و یا برخورد تصادفی با سوزن آلوده به عفونت HIV (گاهی اوقات این امر در مراکز پزشکی اتفاق می افتد) موجبات ابتلای افراد به عفونت HIV فراهم می آورد .
خالکوبی با سوزن آلوده؛ سوراخ کردن گوش بوسیله سوزن و وسایل آلوده؛ استفاده از مسواک و تیغ ریش تراش شخص بیمار؛ درمانهای دندانپزشکی، ختنه و یا جراحی های دیگر با وسایل آلوده از دیگر موارد انتقال HIV می باشد.
.
.
◄ سرایت از طریق خون و فرآوردههای خونی
در اوایل دهه ۱۹۸۰ عفونت HIV به سرعت میان افرادی که به علت ابتلا به بیماری هموفیلی مجبور به تزریق خون بودند افزایش پیدا نمود. افراد مبتلا به هموفیلی در هنگام خونریزی٬ خونشان منعقد نمی شود.به همین علت هنگام آسیب دیدگی مقدار زیادی خون از بدنشان خارج می شود. در اوایل شیوع اپیدمی ایدز بیش از نیمی از ۲۰۰۰۰ فرد مبتلا به هموفیلی دچار عفونت HIV گردیدند. در میان دهه ۱۹۸۰ آزمایش تشخیص آنتی بادی HIV (این آزمایش وجود عفونت HIV را مشخص می نمود) دردسترس عموم قرار گرفت و بانک خون نیز آغاز به شناسایی خونهای اهدایی نمود. از سال ۱۹۸۷ به بعد دیگر هیچ فرد مبتلا به هموفیلی به علت تزریق خون دچار عفونت HIV نگردید.
اگر چه تزریق خون یکی از مواردی بود که افراد دچار عفونت HIV می شدند ولی هیچ فردی از طریق اهدای خون به این عفونت مبتلا نگردید. زیرا هنگام اهدای خون از سوزنهای یکبار مصرف استفاده می شد و نیز خونهای تزریقی قبلا از نظر وجود HIV بررسی می گردید.
.
.
.
.
◄ راههای دیگر سرایت عبارتند از:
پیوند اعضا و یا بافت آلوده به عفونت HIV .
.
.
شایعترین راه سرایت٬ تماس جنسی نا امن است.
در هنگام رابطه جنسی٬ همیشه و در هر شرایطی از کاندوم استفاده کنید.
پوست سالم٬ یک سد بسیار قوی دربرابر ورود HIV وسایر ویروسها وباکتری ها است.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
ایدز (HIV) از چه راههایی سرایت نمی کند؟
دانستن روشهایی که از آن طریق عفونت HIV انتقال نمی یابد، بسیار مناسب و سودمند خواهند بود زیرا موجب می شود که افراد نگرانیهای بی مورد خود را در مورد ابتلا به عفونت HIVکنار بگذارند.
٭ این عفونت از طریق تماسهای معمول دست دادن ، بغل کردن و درآغوش گرفتن ٬ عطسه و سرفه ٬ تماس داشتن دراتوبوس و یا قطار و وسایط نقلیه انتقال نمی یابد.
٭ HIV از طریق نیش حشرات و یا تماس با حیوانات منتقل نمیشود. (از آنجا که HIV در بدن حشرات قادر به زیست نمی باشد بنابراین بر اثر گزش حشرات مانند پشه ، فرد به عفونت HIV مبتلا نخواهد شد.)
٭ بر اثر پوشیدن لباس در فروشگاهها ، لمس دستگیره در پول و یا دیگر اشیائی که افراد مبتلا بدان دست بزنند، عفونت HIV منتقل نمی گردد.
٭ استفاده شریکی از تلفن٬ وسایل حمام٬ توالتهای عمومی٬ نوشیدن آب از شیر آب و یا شنا در استخری که افراد مبتلا به نیز در آن شنا کرده اند نیز باعث مبتلا شدن فرد نمی گردد.
٭ تنفس هوای آلوده خون و غذای آلوده نیز فرد را مبتلا نمیسازد حتی به طور مشترک غذا خوردن، استفاده از لوازم آشپزخانه یکدیگر وسایل آرایش و حتی مسواک نیز تاکنون موجب ابتلا افراد به عفونت HIV نگردیده است.
٭ تاکنون هیچ گزارشی مبنی بر سرایت HIV از کودکان مبتلا به دیگر همکلاسان فرد بر اثر تماس های غیر جنسی به دست نیامده است و حتی کارمندانی که مبتلا به عفونت مزبور هستند با تماسهای غیر جنسی موجب ابتلا دیگر افراد نخواهندشد .
.
.
چرا بعضی افراد زمینه ی بیشتری برای ابتلا به عفونت HIV دارند؟
یکی از شگفتیهایی که در مورد انتقال عفونت HIV وجود دارد این است که هنوز هیچ رابطه ای مشخصی میان تعداد دفعاتی که فرد با یک شخص مبتلا به عفونت HIV رابطه ی جنسی داشته و ممکن است به عفونت مزبور مبتلا شود وجودندارد.
احتمال انتقال عفونت HIV با افزایش تعداد دفعات ارتباط جنسی با فرد مبتلا افزایش مییابد .
ولی بعضی از افراد استعداد بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند بعضی از این افراد تنها با یک بار ارتباط جنسی با فرد مبتلا به عفونت HIV دچار این بیماری شده ولی بعضی دیگر در حالی که سالها دارای ارتباط جنسی با فرد بیمار می شوند مبتلا به عفونت مزبور نشده اند.
.
.
چگونه می توان احتمال ابتلا افراد به عفونت HIV را سنجید؟
گروهی از افراد بیشتر در معرض ابتلا به بیماری ایدز قرار دارند. به یاد داشته باشید که منش رفتاری و سبک زندگی در این امر می تواند بسیار مهم و حایز اهمیت باشد جدول۱ احتمال ابتلای افراد را به عفونت HIV نشان میدهد.
با مطالعة این جدول به خوبی متوجه خواهید شد که دانش آموزان و دانشجویان باید بیشتر مراقب خود باشند شما با مطالعة جدول مزبور می توانید بفهمید که تا چه حدودی در معرض ابتلا به بیماری ایدز قرار دارید بدین ترتیب که آیا همسر شما جزء گروهایی است که بیشتر در معرض ابتلا به عفونت HIV قرار دارد . (افراد همجنس باز و..) و یا این که همسر شما از وضعیت سلامتی خود اطلاع دقیقی دارد یا خیر.
شما از طریق جدول زیر خواهید فهمید که آیا شانس ابتلای شما به عفونت HIV کمتر از ۱/۱۰۰۰ ، ۱/۱۰۰۰ یا بیشتر از این میزان است.
گفتنی است اکثر افرادی که شما با آنها آشنا هستید شرایط خونی ناشناخته ای دارند به عبارت دیگر این افراد تحت آزمایشهای تشخیصی عفونت HIV قرار نگرفته اند. اگر فردی غیر همجنس باز باشد جزء آن گروههایی که در معرض بالایی از ابتلا به عفونت مزبور قرار دارند نیست
مصرف الکل به نسبت بیش از مواد مخدر در میان دانشجویان معمول است. خوشبختانه از طریق مصرف الکل عفونت HIV منتقل نخواهد شد حتی اگر فرد از لیوان فردی که مبتلا به این عفونت می باشد استفاده نماید مبتلا به این بیماری نمی شود، ولی ذکر این نکته ضروری است که فردی که مشروبات الکلی می نوشد دچار اختلالات هوشیاری می شود وممکن است دقت لازم را حین رانندگی نداشته و یا اقدام به تجاوز جنسی نماید ویا در هنگام داشتن ارتباط جنسی اقدامات احتیاطی لازم را به عمل نیاورد.
طی مطالعات انجام گرفته ۲۰ تا ۲۵% دانشجویان دانشگاه ویرجینیا اظهار داشته اند که بر اثر مصرف مشروبات الکلی رفتار جنسی مناسب نداشته اند.
.
.
|
.
.
جدول زیر احتمال انتقال HIV در روابط جنسی محافظت نشده را نشان میدهد:
.
.
در آزمایشهای سرم شناسی و یا آزمایشهای خون خون فرد برای وجود آنتی بادی HIV مورد آزمایش قرار می گیرد افرادی که در خون آنها آنتی باید HIV وجود داشته باشد آزمایشهای سرم شناسی آنها مثبت می باشد.
بنابراین این افراد به عفونت HIV مبتلا می باشند ولی افرادی که آزمایشهای سرم شناسی آنها منفی باشد در خون آنها آنتی بادی HIV وجود ندارد این افراد به علت آن که اخیرا به عفونت HIV مبتلا شده اند آنتی باید HIV در خونشان افزایش نیافته و برای مثبت بودن آزمایش ، هفته ها و یا شاید هم ماهها زمان نیاز می باشد به همین دلیل افراد مشکوک به ابتلا به عفونت HIV این آزمایشهای را باید چند بار تکرار نمایند.
افرادی که بیشتر در معرض ابتلای عفونت HIV قرار دارند شامل مردان همجنس باز افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی همسران این افراد اشخاص مبتلا به هموفیلی و افرادی که فاقد عفت اخلاقی هستند می باشند.
بار دیگر به جدول۱ نگاه کنید ممکن است همسر ما جز ء گروههایی باشد که بیشتر در معرض ابتلای به عفونت HIV هستند و آزمایشهای سرم شناسی نامعلوم داشته باشد شاید همسر شما فردی همجنس باز باشد و به شما حقیقت امر رانگوید و یا این که به شما دروغ بگوید شاید همسرتان علاوه بر شما با زنان دیگر نیز رابطة جنسی داشته باشد و یا این که معتاد به مواد مخدر تزریقی باشد. شاید علی رغم آن که همسرتان به عفونت HIV مبتلا است حقیقت را کتمان کرده و به شما این موضوع را نگوید طبق تحقیقات انجام شد بیشتر این دانشجویان ۱۸ تا ۲۵ ساله می باشند همانطوری که جدول ۵-۴ مشاهده می نمایید بسیاری از دانشجویان به دوستان خود در این باره ممکن است دروغ گفته و یا حقیقت ماجرا را کتمان نمایند. البته این گفته بدان معنا نیست که نمی توان به گفتة دانشجویان اعتماد نمود ولی باید بدانید که بسیاری از افراد حقیقت را کتمان می کنند و کتمان حقیقت به مثابة دروغ گفتن می باشد بسیاری از افراد قربانی کتمان حقیقت می شوند.
جدول۱ به خوبی اطلاعات مربوط به عفونت HIV را در اختیار شما قرار می دهد بدیهی است چنانچه شما با فردی که دچار این عفونت است رابطة جنسی برقرار نمایید به این بیماری مبتلا خواهید شد
اگر شما با فردی که بیشتر در معرض ابتلای به عفونت HIV است رابطه ی جنسی خود را ادامه دهید احتمال ابتلای شما به عفونت HIV یک در سه می باشد حتی اگر شما از قرصهای ضد بارداری مصرف نمایید زیرا قرصهای ضد بارداری از حاملگی شما جلوگیری و تاثیر حفاظتی بر عفونت HIV نخواهند داشت. اگر شما با فردی که در گروه مذکور (افرادی که بیشتر در معرض ابتلای عفونت HIV قرار دارند ) قرار داشته و مبتلا به این عفونت نیز باشد رابطه ی جنسی خود را ادامه دهید احتمال ابتلای شما به عفونت HIV دو در سه می شود اگر شما مرتبا از کاندوم لاتکس استفاده نمایید ولی همسر شما مبتلا به عفونت HIV باشد احتمال ابتلای شما به این بیماری ۱ در ۱۱ خواهد بود.
.
.
گروه های زیر بیشتر در معرض خطر HIV قرار دارند:
ـ کسانی که از پیوندهای متعدد و دیالیز مکرر استفاده میکنند و رعایت احتیاط های همه جانبه را نمی کنند.
ـ معتادین تزریقی که از سرنگ و سوزن مشترک استفاده میکنند.
ـ همسران افراد مبتلا
ـ شرکای جنسی افراد مبتلا
ـ افرادی که شرکای جنسی متعدد دارند.
ـ افراد خود فروش
ـ همجنسگرایان
ـ خالکوبیهای دست جمعی
ـ مبتلایان به بیماریهای آمیزشی و افراد مبتلا به زخمهای تناسلی
ـ رانندگان عبوری از مرزها
.
.
.
.
اگر فردی در معرض کسی که قطعا HIV مثبت باشد قرار گیرد آنگاه ریسک بدین صورت خواهد بود:
Receptive anal= 1:100 – ۱:۳۰
Insertive anal= 1:1000
Receptive vaginal= 1:1000
Insertive vaginal= 1:10,000
Receptive fellatio with ejaculation= 1:1000
Receptive fellatio without ejaculation= unknown
Insertive fellatio and Cunnilingus= unknown
.
اگر فرد مقابل آلودگی اش به HIV نامشخص باشد آنگاه ریسک بدین صورت خواهد بود:
(ریسک های ذکر شده در بالا) X (احتمال آلودگی فرد مقابل)
.
متغیرهای (احتمال آلودگی فرد مقابل) به این عوامل میتواند بستگی داشته باشد:
-
سن
-
منطقه جغرافیایی
-
درصد خطر
و عواملی که ریسک انتقال اچآیوی را افزایش میدهد:
-
بیماریهای مقاربتی که همراه با زخم هستند (ulcerative STD).
-
بیماریهای مقاربتی التهابی (inflammatory STD).
-
ضربه (trauma).
-
عادت ماهانه زنان (menses).
-
عدم ختنه در مردان (lack of male circumcision).
.
.
.
.
انتقال از طریق سوزن یا اصطلاحا Needlestick injury به عوامل متعددی بستگی دارد منجمله
۱- توخالی یا توپر بودن سوزن
۲- عمق نفوذ سوزن
۳ – خون قابل مشاهده روی سوزن
۴- شدت بیماری فرد آلوده به اچآیوی (یا اصطلاحا میزان ویروس ایدز موجود در خون آن فرد مبتلا) ا
۵- و اینکه چه مدت از زمان آلوده شدن سوزن به خون فرد آلوده به اچ آی وی می گذشته است (چرا که اچ آی وی تنها مدت محدودی در خارج از بدن میتواند زنده بماند که بستگی به شرایط محیطی دارد و از چند ساعت تا چند روز متغیر است) ا
این نمودار را مطالعه کنید
http://i39.tinypic.com/2lmumwm.jpg
بطور کلی خطر آلوده شدن به اچآیوی با آسیب سوزن حدود ۱:۳۰۰ میباشد
ریسک انتقال اچآیوی در استفاده از سوزن مشترک در مواد مخدر در منبع آلوده حدود ۱:۱۵۰ میباشد.
ریسک انتقال اچآیوی اگر فرد HIV مثبت خون اهدا کند ۹۵٪ است. البته خوشبختانه تمامی خونهای اهدایی از نظر HIV بررسی میشوند و افراد اهداکننده از نظر روابط جنسی و مصرف مواد مخدر سوال پرسیده میشوند و به موارد اینچنینی اجازه اهدا خون داده نخواهد شد
در سالهای اخیر (در آمریکا) به غربالگری خون، HIV antigen , viral load test افزوده شده است تا شانس انتقال HIV از طریق انتقال خون کاسته شود و به ۱:۱۰۰۰,۰۰۰ رسیده است.
مطالعات انجام شده حاکی از آن است که رابطه جنسی دهانی کاملا بی خطر نیست، هم برای فاعل و هم برای مفعول امکان انتقال STD وجود دارد.
شایعترین بیماری جنسی منتقله از طریق رابطه جنسی دهانی، هرپس است (Herpes Simplex Virus = HSV) – HPV که مخفف Human Papilloma Virus است هم ممکن است از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل شود و منجر به زگیلهایی در اطراف و یا داخل دهان گردد. – سیفلیس (Syphilis) هم در شرایط خاص امکان انتقال در طی رابطه جنسی دهانی را دارد و آن هم در صورتی است که دهان در تماس با زخم باز یا راش پوستی عفونی قرار گیرد. احتمال انتقال عفونتهای دستگاه گوارشی و انگلها هم درصورت تماس دهان با مقعد وجود دارد.
..
انتقال HIV در طی رابطه جنسی دهانی برای هر دو فرد فاعل و مفعول با احتمال کم (Small risk) وجود دارد. ریسک انتقال HIV از فرد آلوده از طریق رابطه جنسی دهانی بسیار کمتر از ریسک آن در طی Anal یاVaginal است |
|||||||||
خطر بالقوه: خطر مستند:
خطر بالقوه: خطر مستند:
خطر بالقوه: خطر مستند:
پزشکان مواردی را گزارش کرده اند که HIV از طریق تماس دهانی انتقال یافته است.
|
ارتباط مقعدی بر خلاف تصور عمومی٬ تنها یک رابطه جنسی بین مردان همجنسگرا نیست. بدلیل اینکه٬ خطر انتقال HIV در تماس مقعدی در مقایسه با سایر راههای تماس جنسی، بالاترین خطر را به همراه دارد ، توصیه می شود در صورت انتخاب آن٬ حتماً محافظت های بهداشتی و احتیاط های جانبی لازم صورت بگیرد.
|
بر اساس آمار، انتقال HIV از طریق رابطه مقعدی، بالاترین میزان درصد خطر انتقال را به خود اختصاص می دهد. در بین افراد آلوده از طریق آمیزش جنسی، مردان همجنسگرایی که به رابطه مقعدی گرایش دارند، بیشترین قربانیان این ویروس را تشکیل می دهند.
|
• دیواره داخلی مقعد٬ قابلیت جذب مستقیم مواد و انتقال مستقیم آن به خون را دارد. • از طرفی، حلقه خروجی جداره مقعد به دلیل اینکه قابلیت ارتجاعی و انعطاف پذیری لازم برای نزدیکی را ندارد، در نتیجه احتمال خراش برداشتن و خون ریزی آن بسیار بالا می باشد. این خراش ها و بریدگی ها اغلب بسیار ریز می باشد و معمولاً با چشم غیر مسلح قابل دیدن نیستند. • همچنین، نوک آلت٬ احتمال دارد که دچار خراش در سطح گردد که این مورد خطر دریافت ویروس را در هر دو شریک جنسی افزایش می دهد. در این نوع رابطه، مهم ترین خطری که اشخاص را تهدید می کند تماس خونی مستقیم و همچنین مایعات درونی بدن با خون شریک جنسی می باشد که در صورت آلوده بودن هر یک از شرکای جنسی، احتمال سرایت HIV به شریک سالم وجود دارد.
|
. . توجه:
|
علائم بیماری چگونه تظاهر می کنند؟
تظاهرات بالینی در افراد آلوده به اچآیوی می تواند بسیار متفاوت باشد
۱-از یک حالت کاملا نرمال و بدون هیچ علامت بالینی، تا
۲-یافته های غیرطبیعی کاملا غیر اختصاصی (همچون تب یا اسهال یا کاهش وزن که در بسیاری بیماریهای دیگر هم مشاهده میشود و تشخیصی نیستند)
۳-یا یافته های غیرطبیعی کاملا اختصاصی اچآیوی همانند:
Hairy leukoplakia of the tongue
Disseminated Kaposi sarcoma
Cutaneaus bacillary angiomatosis
.
که سه بیماری بالا تنها برای اطلاع عمومی ذکر شده است چرا که بسیاری از بازدیدکنندگان سایت تمایل دارند بدنبال علایم اختصاصی ایدز باشند اما توجه داشته باشید که تشخیص چنین یافته هایی نیازمند معاینه پزشک و انجام کارهای پاراکلینیک میباشد و گاها در مراحل پیشرفته آلودگی با اچآیوی تظاهر می یابند و در مراحل اولیه آلودگی، هیچ یافته اختصاصی وجود ندارد و ذکر این موارد تنها برای ارضاء حس کنجکاوی افراد پرسشگر ذکر شده است!
..
.
بطور کلی، مراحل آلودگی با HIV به ۴ مرحله تقسیم میشود:
۱ – عفونت اولیه
۲ – مرحله بدون علامت بالینی
۳ – مرحله علامتدار عفونت با HIV
۴ – پیشروی از HIV تا AIDS
.
.
.
.
تشخیص قطعی آلودگی با HIV صرفاً با اتکا بر علایم و نشانه های بالینی امکانپذیر نیست و تنها راهی که قطعاً مشخص میکند فردی به HIV آلوده شده است یا نه، انجام تست مخصوصHIV است.
.
.
علائم آلودگی با HIV بسیار پیچیده است و دارای مراحل چندی است که الزاماً همه آنها در افراد آلوده مشاهده نمی شود.
این مراحل عبارتند از:
.
.
مرحله عفونت اولیه HIV : (مرحله اول)
این مرحله چند هفته طول میکشد و معمولاً با یک حالت شبیه سرماخوردگی که بلافاصله بعد از عفونت رخ میهد همراه است این حالت شبیه سرماخوردگی گاهی اوقات تحت عنوان حالت seroconversion یاد میشود. (علائمی نظیر تب، گلودرد، بزرگی غدد لنفاوی، درد مفاصل و عضلات ، سر درد، ضعف و بی حالی، بی اشتهایی ، تهوع و استفراغ، کاهش وزن، اسهال و گاهی دانه های جلدی و یا تظاهرات عصبی)
در حدود ۲۰% موارد علائم به گونهای است که فرد به پزشک مراجعه میکند ولی معمولاً تشخیص داده نمیشود و حتی اگر تست HIV آنتی بادی در این موقع انجام شود ممکن است هنوز مثبت نباشد.
طی این مرحله مقدار زیادی HIV در خون محیطی فرد وجود دارد و سیستم ایمنی با تولید پادتن ها (آنتی بادی ها)، و لنفوسیتهای سلول کش (لنفوسیتهای سیتوتوکسیک) شروع به پاسخ در برابر ویروس میکنند.
از هنگام ورود ویروس ایدز تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی که نشانگر آلودگی فرد است حدود ۲ تا ۱۲ هفته و گاهی تا ۶ ماه طول می کشد.
..
.
مرحله بدون علامت بالینی (مرحله دوم)
این مرحله بطور متوسط ۱۰ سال طول میکشد و همانطور که از نام این مرحله پیدا است، خالی از هر علامتی است هرچند ممکن است غدد متورم لنفاوی هم وجود داشته باشند (لنفادنوپاتی). سطح HIV در خون محیطی به سطح بسیار پائینی کاهش مییابد ولی بیماری همچنان مسری است و آنتی بادی HIVدر خون قابل ارزیابی است.
تحقیقات اخیر نشان داده است که HIV طی این مرحله غیر فعال نیست و در غدد لنفاوی بسیار فعال است.تعداد زیادی از سلولهای T- helper آلوده شده و میمیرند و ویروس فراوانی تولید میشود.
تست آزمایشگاهی جدیدی وجود دارد که مقدار ناچیز HIV که از غدد لنفاوی آزاد میشود را اندازه میگیرد این تست HIV-RNA را اندازه میگیرد (RNA ماده ژنتیکی HIV میباشد) این تست را تست بارگیری ویروس(viral load test) میگویند که نقش بسیار مهمی در درمان آلودگی با HIV دارد.
.
.
.
مرحله علامتدار عفونت HIV (مرحله سوم)
با گذشت زمان، سیستم ایمنی توان خود را از دست میهد که به ۳ دلیل عمده زیر است.
۱ – بافتها و غدد لنفاوی بدلیل سالها فعالیت، آسیب میبینند
۲ – و HIV جهش پیدا میکند و آلوده کنندگیاش تشدید میشود بعبارت دیگر برای تخریب سلولهای ،T- helper قویتر و متنوعتر میشود
۳ – بدن توانایی جایگزینی سلولهای T – helper از دست رفته را ندارد.
با ایجاد نقص در سیستم ایمنی، علائم بوجود میآیند که در آغاز بسیاری از علائم خفیف هستند. ولی با تحلیل سیستم ایمنی، علائم تشدید میشوند.
.
..
پیشروی از HIV تا AIDS
با آسیب بیشتر سیستم ایمنی، بیماری به سمت بدتر شدن پیش میرود تا اینکه تشخیص ایدز مطرح شود. در حال حاضر در انگلستان تشخیص ایدز وقتی تأیید میشود که فرد HIV مثبت تعداد خاصی از عفونتهای فرصت طلب یا سرطانها را بروز میدهد اگر چه فرد HIV مثبت میتواند بشدت بیمار باشد ولی تشخیص ایدز نداشته باشد.
.
ایدز = آزمایش مثبت اچآیوی + تعداد لنفوسیتها کمتر از ۲۰۰ (یا بعبارتی کمتر از ۱۴٪)
AIDS= positive HIV serology + CD4 less than 200 cells/mcL (or CD4 less than 14%)
.
.
.
. تشخیص قطعی آلودگی با HIV صرفاً با اتکا بر علایم و نشانه های بالینی امکانپذیر نیست و تنها راهی که قطعاً مشخص میکند فردی به HIV آلوده شده است یا نه، انجام تست مخصوصHIV است.
.
تشخیصهای افتراقی:
عفونت اچآیوی میتواند تظاهرات دیگر بیماریها را تقلید کند و بسته به نوع تظاهرات، تشخیصهای مختلفی ممکن است مطرح شود:
.
علایم کلی همچون کاهش وزن و تب، در بیماریهای زیر هم دیده میشود:
سرطان
بیماریهای عفونی مزمن (سل، اندوکاردیت)
بیماریهای غدد اندوکرین (پرکاری تیروئید)
.
علایم ریوی، در بیماریهای زیر هم دیده میشود:
عفونتهای حاد و مزمن ریوی
علل دیگر ارتشاح منتشر بین بافتی ریوی (diffuse interstitial pulmonary infiltrates)
.
علایم عصبی، در بیماریهای زیر هم دیده میشود:
حالتهایی که باعث تغییرات وضعیت روانی یا عصبی میشوند همچون:
الکلیسم، بیماری کبدی، اختلال عملکرد کلیوی، بیماری تیروئیدی، کمبود ویتامین
.
سردرد و پلئوسیتوز مایع مغزی نخاعی:
دیگر علل مننژیت مزمن
.
اسهال، در بیماریهای زیر هم دیده میشود:
عفونتهای گوارشی (infectious enterocolitis)
التهاب روده ای به دلیل آنتی بیوتیکها (antibiotic-associated colitis)
بیماری التهابی روده (IBD= inflammatory bowel disease)
علایم سوءجذب (Malabsorptive symptoms)
.
.
.
اگر من علایم شبیه سرماخوردگی – آنفلوآنزا (Flu-like syndrome) / تورم غدد (Swollen glands) داشته باشم، یعنی به HIV آلوده شده ام؟ |
بسیاری از بیماریها منجر به علایم شبیه سرماخوردگی – آنفلوآنزا (Flu-like syndrome) / تورم غدد(Swollen glands) میشوند، شما به HIV مبتلا نمی شوید مگر اینکه بطور مستقیم در معرض این ویروس قرار بگیرید (راههای انتقال)
برخی افراد پس از آلودگی به HIV متوجه هیچ تغییری در وضعیت سلامت خود نمی شوند در حالیکه برخی دیگر دچار علایم خفیف شبیه آنفلوآنزا یا ایجاد راش یا تورم غدد طی چند هفته پس از ورود عفونت به بدنشان می شوند، این علایم و نشانه ها نشاندهنده شروع ایدز نیست و معمولا طی چند روز یا چند هفته از بین می روند. تنها راهی که قطعا مشخص میکند فردی به HIV آلوده شده است یا نه، انجام تستHIV است.
در اکثر افراد طی ۶ تا ۱۲ هفته میزان آنتی بادی HIV به حد قابل تشخیص در روشهای معمول آزمایشگاهی(ELISA) می رسد، البته در موارد بسیار نادر ممکن است تا ۶ ماه هم طول بکشد.
انجام تست HIV آنتی بادی (ELISA) قبل از ۳ ماه، نتیجه قطعی نخواهد داشت چرا که ممکن است فرد هنوز آنتی بادی بر علیه HIV به میزان کافی تولید نکرده باشد، مدت زمان بین آلودگی تا تولید آنتی بادی توسط بدن را دوره پنجره (Window period) می گویند، دراین دوره زمانی فرد آلوده به HIV هنوز میزان آنتی بادی در بدنش به مقداری که در روشهای آزمایشگاهی قابل تشخیص باشد نرسیده است، اگرچه ممکن است میزان بالایی از HIV در خون-ترشحات جنسی یا شیر پستان وجود داشته باشد و فرد می تواند آلودگی را طی این دوره به فرد دیگری منتقل کند اگرچه تست الیزا منفی است!
بنابراین بهترین حالت این است که پس از ۳ماه از آخرین رفتار پر خطر، تست HIV آنتی بادی انجام شود.
– برخی مراکز آزمایشگاهی توصیه می کنند که اگر فرد در معرض ریسک بالا بوده، تست مجدد را ۶ ماه بعد از آخرین رفتار پر خطر انجام دهد.
– نکته بسیار مهم این است که فرد در طی دوره پنجره، مجددا در معرض ریسک آلودگی با HIV قرار نگیرد.
جواب منفی تست HIV ای که پس از ۳ ماه از آخرین رفتار پر خطرانجام شده است تقریبا همیشه بدان معناست که فرد به HIV آلوده نیست و اگر جواب تست پس از ۶ ماه منفی باشد (در صورتیکه طی این ۶ ماه هیچ رابطه جنسی غیرمحافظت شده ای نداشته باشد یا از سرنگ مشترک استفاده نکرده باشد) بدین معناست که HIV ندارد.
وقتی ۲ تست با هم انجام شود (ELISA+Western blot) احتمال جواب نادرست به کمتر از ٪۰/۱ می رسد.
.
.
.
عفونتهای فرصت طلب و سرطانها کجا رخ میدهند؟
با کاهش قدرت سیستم دفاعی٬ به مرور زمان بدن آمادهٴ ابتلا به عفونتها و سرطانهایی می شود که به طور معمول در مردم عادی دیده نمی شوند ، این بیماریها بصورت بیماریهای ریوی ، اسهالهای شدید و مزمن ، تبهای طولانی ، کاهش وزن ، اختلالات شخصیتی ، بیماریهای مغزی و پوستی خود را نشان می دهند که درنهایت منجر به مرگ فرد مبتلا خواهد شد.
مرحله علامتدار عفونت با HIV اغلب بدلیل عفونتهای فرصت طلب و سرطانهایی است که بطور طبیعی سیستم ایمنی جلوی آنها را میگیرد. که تقریباً در تمام بدن میتواند رخ دهند ولی نمونههای شایع آن در جدول زیر آورده شده است.
همانطور که در جدول زیر نشان داده شده است مرحله علامتدار عفونت HIV اغلب با درگیر کردن چندین سیستم مشخص میشود درمان عفونت خاص یا سرطان اغلب انجام میشود اما علت زمینه که عملکرد HIV است سیستم ایمنی را تضعیف میکند
تا زمانیکه خود HIV آهسته نشود علائم سرکوب سیستم ایمنی بسمت بدتر شدن پیش می رود.
.
.
نمونه های عفونت/سرطان در سیستمهای مختلف بدن:
..
سیستم تنفسی
پنومونی پنوموسیستیس کارینی (pcp)
سل (TB)
سارکوم کاپوزی (KS)
.
.
سیستم گوارشی
Cryptosporidiosis
Candidia
Cytomegalovirus (CMV)
Isosporiasis
Kaposi sarcoma
.
.
سیستم عصبی مرکزی / محیطی
HIV
Cytomegalovirus
Toxoplasmosis
Cryptococcosis
Non- Hodgkin’s lymphoma
.
.
پوست
Herpes simplex
Kaposi’s sarcoma
Varicella zoster
.
.
.
. تشخیص قطعی آلودگی با HIV صرفاً با اتکا بر علایم و نشانه های بالینی امکانپذیر نیست و تنها راهی که قطعاً مشخص میکند فردی به HIV آلوده شده است یا نه، انجام تست مخصوصHIV است.
.
بطور کلی میتوان گفت که علایم اصلی و فرعی، مرحله نهایی آلودگی با HIV یعنی “ایدز” اینها هستند (البته در صورت مشاهده هر کدام از علایم زیر با پزشک مشورت کنید)
.
.
◄ علائم اصلی ایدز:
• کاهش وزن بیشتر از ۱۰ درصد
• اسهال مزمن بیشتر از یک ماه
• تبهای متناوب یا ثابت بیش از یک ماه
◄ علائم فرعی ایدز:
• سرفه پایدار به مدت بیش از یک ماه
• عفونت پوستی منتشر همراه با خارش
• تبخالهای عود کننده
• برفک دهانی
• عفونت تبخالی مزمن پیشرونده و منتشر
• بزرگ شدن عمومی غدد لنفی
.
برای مشاوره رایگان از لینک زیر استفاده کنید:

از سال 1375 فعالیت خود را در حوزه رایانه و هنر آغاز کردم - مدرس فناوری اطلاعات و شاخه های هنری - http://moradiphoto.ir